در این مطلب فلفل سیاه : طبع ، لاغری ، خواص و مضرات فلفل سیاه گرداوری شد
فلفل سیاه این ادویه نسبتا کوچک سیاه رنگ دارای ویژگی هایی می باشد که می تواند سلامت بدن شما را تقویت کند. مواد مغذی موجود در فلفل سیاه شامل منگنز، پتاسیم، آهن، فیبر لبنی، ویتامین C, K است. این ادویه دارای ویژگی های ضد باکتری، ضد تورم و آنتی اکسیدان می باشد که این ادویه را به ادویه ای با خواص دارویی شگفت انگیز تبدیل کرده است. علاوه بر درمان سرماخوردگی، سرفه و دیگر بیماری ها مثل سرطان و ناراحتی معده، باعث تقویت پوست و موی شما می شود. تا پایان مطلب با بررسی کاربردهای دارویی و خواص فلفل سیاه همراه ما باشید.
فلفل سیاه ادویه ای است که دارای مواد معدنی و ویتامین های بیشماری است از این رو در درمان بیماری های زیادی مورد استفاده قرار می گیرد. جالب است بدانید در 6 گرم از این ادویه 15.9 کالری، 4 گرم کربوهیدرات وجود دارد و این ادویه عاری از هرگونه چربی و کلسترول می باشد. در همین میزان از فلفل سیاه 3 گرم سدیم، 4 گرم کربوهیدرات و 2 گرم فیبر لبنی وجود دارد. فلفل سیاه دارای ویتامین C و 3% کلسیم، 10% آهن می باشد همچنین این ادویه دارای 0.7 گرم پروتئین می باشد.
مفید برای رودهها
روغن گیاهی فلفل و همچنین دانههای آن حاوی مولکولی به نام «پیپرین» هستند که رودهها را فعال میکند به طوری که حرکت آنها را راحتتر میسازد. در طب سنتی از ترکیب گیاهان دیگر با فلفل سیاه برای درمان اختلال مربوط به روده مانند تنبلی روده استفاده میکردند.
خواص گوارشی
فلفل باعث تحریک ترشح آنزیمهای گوارشی و صفراوی میشود. باید بدانید که یک غذای حاوی فلفل سیاه خیلی راحت و سریع هضم و جذب بدن میشود و سریعتر از رودهها عبور میکند. هندیها فلفل سیاه را «آتش گوارشی» مینامند. در کشور هند فلفل سیاه یکی از ادویههای پرمصرف و پرطرفدار است و بعد از آن چینیها دومین مشتری غذاهای تند برای هضم راحت غذا هستند.
ضدعفونیکننده
فلفل سیاه درعینحال ضدعفونیکننده، خلطآور و حتی محرک جنسی است. این ادویه پرخاصیت برای مقابله با افسردگی نیز موثر است. به خاطر اینکه باعث افزایش ترشح آندورفین در مغز میشود و مانند یک داروی ضدافسردگی طبیعی عمل میکند.
منبع آنتیاکسیدانها
پیپرینی که در برنامه غذایی جذب بدن میشود همچنین یک آنتیاکسیدان خوب محسوب میشود. این خاصیت فلفل سیاه با کلسترول بد خون مقابله کرده و آسیبهای ناشی از آن را کاهش میدهد. فلفل همچنین بیش از اندازه چربی را کاهش میدهد.
خواص ضدالتهابی
فلفل سیاه با التهابهای بدن که موجب مشکلات زیادی میشود مقابله میکند. در واقع ترکیبات فلفل سیاه را جزو ضدالتهابهای طبیعی میدانند.
محافظ مغز
پیپرین موجود در فلفل سیاه همچنین محافظ نرونها یا همان سلولهای عصبی است و از آسیب آنها پیشگیری میکند. بر اساس نتایج پژوهشهای مختلف این ترکیبات باعث بهبود حافظه نیز میشوند.
مصرف موضعی
از فلفل سیاه همچنین میتوان به صورت موضعی استفاده کرد. این فلفل حاوی ترکیبی به نام «پیپرین» است که به نظر میرسد برای مقابله با بیماری ویتیلیگو (نوعی اختلال در رنگدانههای پوستی) موثر بوده و همچنین به عنوان ماساژ عضلانی برای آرامش و کاهش درد استفاده میشود. توجه داشته باشید که اسانس فلفل سیاه باعث افزایش تعریق شده و باعث پاکسازی و سمزدایی بدن میشود. به خاطر اینکه تعریق، سموم بدن را از طریق پوست دفع میکند
فلفل سیاه خاصیت تولید حرارت دارد و برای همین باعث افزایش دمای بدن میشود. همین مساله هم به لاغری کمک میکند. به خاطر اینکه متابولیسم بدن را بالا برده و با چاقی مفرط نیز مقابله میکند. اگر رژیم لاغری دارید و یا نمیخواهید چاق شوید از این ادویه در برنامه غذایی خود بیشتر استفاده کنید.
آیا این ادعا که مصرف فلفل باعث افزایش سوختوساز بدن و کاهش وزن افراد مختلف میشود، صحت دارد؟
فلفل جزو آن گروه از موادی است که مصرف آن کمی متابولیسم بدن را افزایش میدهد اما متاسفانه برخی این خاصیت فلفل را خیلی اغراقآمیز مطرح میکنند. بهتر است بدانید که مصرف فلفل یا چای سبز به تنهایی باعث کاهش وزن نمیشود.
طبع فلفل گرم و خشک است.
یادتان باشد که تندی ادویه هایی مثل فلفل به بهبود سلامت کمک می کند اما برای همه افراد مناسب نیست؛ مثلا در غذای کودکان، مادران شیرده یا باردار و… نباید از فلفل استفاده کرد.
در ضمن، اگر فردی به مصرف غذاهای تند عادت نداشته باشد و یک وعده غذای تند مصرف کند نیز احتمال بروز واکنش های آلرژیک در او زیاد است
زیادهروی در خوردن فلفل باعث ایجاد افزایش ترشحات معده میگردد.
اسراف در خوردن فلفل باعث تاریکی چشم میشود.
کسانی که ناراحتی معده دارند در خوردن آن افراط نکنند.
فلفل سیاه روی سلولهای عصبی بخصوص عصب گوش ( شنوائی و تعادل) اثر مخرب دارد. برای همین مصرف مداوم و افراطی آن توصیه نمیشود.مخصوصا افرادی که دچار ناراحتی های گوش مثل کم شنوائی و … هستند در مصرف آن احتیاط کنند.
مصرف زیاد فلفل برای بیماریهای دستگاه گوارش، مجاری ادرار، سل، بواسیر، سودا، کلیه، جگر و کسانی که کمخونی دارند مفید نمیباشد.
کسانی که ورم پروستات دارند در خوردن فلفل زیادهروی نکنند.
کسانی که تصلب شرائین دارند و سکته مغزی کردهاند نباید فلفل زیاد استفاده کنند.
بیماران سوزاک و سیفیلیس و کسانی که ناراحتی مجاری ادرار دارند از خوردن فلفل سیاه خودداری کنند.
زنان حاملهای که عفونت مجاری ادرار دارند از خوردن فلفل سیاه خودداری کنند.
سوالات در مورد فلفل سیاه
آیا میزان مصرف خاصی برای فلفلها در نظر گرفته میشود؟
فلفل خشک یا پودر فلفل جزو ادویهها محسوب میشوند و ادویهها هم از نظر تغذیهای باید به صورت متعادل مصرف شوند تا مشکلی را برای فرد مصرفکننده به وجود نیاورند. برخی از افراد در مصرف فلفل هم مانند نمک و شکر به شدت افراط میکنند و آنقدر حجم فلفل را در وعدههای غذایی خود بالا میبرند که بدن آنها نسبت به طعم تندی مقاوم میشود.
این مقاومت چه اشکالی دارد؟
کسی که به طور مداوم فلفل مصرف میکند، حساسیت گیرندههای چشاییاش به تدریج کم میشود و برای اینکه بتواند لذت تندی غذای گذشته را درک کند، باید مدام فلفل غذای خود را بیشتر و بیشتر کند. با این حساب میتوان گفت که حساسیت گیرندههای چشایی و گیرندههایی که طعم و مزه را روی زبان و دهان درک میکنند، با مصرف روزانه و بیرویه فلفل کاهش مییابد.
آیا مصرف فلفل زیاد و غذاهای تند ضرری هم برای ما دارد؟
ادویههایی مانند فلفل، محرک اسید معده هستند و افراط در مصرف آنها میتواند باعث ابتلا به التهاب معده یا حتی گاستریت شود. ابتلا به زخممعده یا زخم دوازدهه هم از دیگر عوارض مصرف طولانیمدت، مداوم و زیاد انواع فلفل (به خصوص فلفلهای تند) است.
بوتاکس : فواید و عوارض تزریق بوتاکس تهیه شد
تاریخچه بوتاکس:
سم بوتولینوم (Botulinum toxin) که با نام تجاری بوتاکس (Botox) در ایران معروف است از سم باکتری کلستریدیوم تهیه و برای فلج موقت عضلات تزریق میشود. سم بوتولینیوم مثل داروهایی از قبیل دبژیتالیس و آتروپین، از ترکیبات طبیعی میباشد که ابتدا به علت خواص سمی مورد توجه قرار گرفتند ولی امروزه بعنوان دارو استفاده میشوند. سم بوتولینیوم ابتدا در مسمومیتهای ناشی از عدم نگهداری صحیح غذا در اوایل قرن نوزدهم میلادی شناسایی شد.
در سال ۱۸۲۲ برای نخستین بار تأثیر این سم بر روی سیستم عصبی در اثر مصرف سوسیس شناخته شد. این مسمومیت بوتولیسم (Botulism) نام گرفت. در سال ۱۸۹۵ باکتریها بعنوان عامل بوتولیسم شناخته شدند. در دهه ۱۹۴۰ سم بوتولینیوم تیپ A جدا و تخلیص شد. در دهه ۱۹۶۰ مطالعاتی در مورد اثرات این سم برروی عضلات حیوانات انجام شد.
در دهه ۱۹۷۰ این دارو برای اولین بار بر روی بیماران دچار لوچی چشم (استرابیم) آزمایش شد و در سال ۱۹۸۹ با نام Oculinum توسط سازمان غذا و داروی آمریکا FDA)) در درمان لوچی چشم (استرابیسم) و اسپاسم پلکها (بلفارو اسپاسم) مورد تأئید قرار گرفت. این ترکیب بعدها توسط شرکت آلرگان (Allergan) تصاحب شد و با نام بوتاکس (BOTOX) از اواخر سال ۱۹۸۰ درمان اصلی اسپاسمهای موضعی عضلات (focal dystonia) و دردهه اخیر درمان کمکی مهمی در اسپاسمهای عضلانی بزرگسالان و فلج مغزی کودکان بوده است.
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در سال ۲۰۰۲ استفاده از بوتاکس بنام Botox Cosmetic را برای بهبودی موقتی در ظاهر خط اخم متوسط تا شدید در بیماران ۱۸ تا ۶۵ ساله تأئید کرد. در سال ۲۰۰۴، FDA مصرف بوتاکس را برای درمان تعریق بیش از حد زیر بغل (Primary axillary hyperhidrosis) تأئید کرد.
فواید تزریق بوتاکس چیست؟
تزریق بوتاکس باعث از بین رفتن چین و چروکهای بین ابرو یا پیشانی میشود
بوتاکس با فلج عضلات زیرپوستی برای صاف کردن چین و چروکهای صورت و ایجاد ظاهری جوان تر در افراد به کار میرود؛ مانند چین و چروکهای ناشی از اخم کردن که در بین ابرو ها یا روی پیشانی ایجاد میشوند و چروکهای اطراف چشم و دهان که در موقع خندیدن ظاهر میشوند. بوتاکس در برخی موارد برای کاهش میزان تعریق در کف دست ها یا زیر بغل نیز استفاده میشود.
بوتاکس در درمان لوچی، بلفارواسپاسم، میگرن مزمن و دیستونی نیز کاربرد دارد. محل تزریق بوتاکس برای درمان میگرن در نواحی مختلف پوست سر میباشد و معمولاً بر اساس منطقه ای از سر که بیشترین احساس درد را دارد انجام میشود. این در حالی است که در تزریق بوتاکس به منظور زیبایی نواحی پیشانی و اطراف چشم مورد تزریق قرار میگیرند.
مواردی که قبل از تزریق بوتاکس باید به آن توجه کرد:
کلفتی پوست، میزان آفتابسوختگی آن و عمق چین و چروکها از مواردی هستند که باید قبل از تزریق بوتاکس مورد توجه قرار بگیرند اما این بررسی هشدار داده که بسیاری از کلینیکها، منافع اقتصادی را به ملاحظات پزشکی ترجیح میدهند.
مکانیسم اثر بوتاکس:
بوتاکس پس از تزریق، جذب عضله میشود و در انتهای اعصابی که فرمان انقباض را به عضلات می رسانند مستقر میشود. در این محل بوتاکس از آزاد شدن یک واسطه شیمیایی به نام استیل کولین- که مسئول انقباض عضلانی است- جلوگیری میکند، در نتیجه دستور انقباض به عضله نمیرسد و در حقیقت نوعی فلج عضلانی موقت ایجاد میشود که مدت اثر بوتاکس ۳ تا ۶ ماه طول میکشد. توکسین بوتولیسم از ۲ زیر واحد تشکیل شده است. زیر واحد کوچکتر با اثر بر پروتئینهای SNARE که در اگزوسیتوز نقش دارند مانع از آزاد سازی استیل کولین میشوند.
عوارض تزریق بوتاکس:
از آنجا که بوتاکس عمدتاً جذب عضلات محل تزریق میشود و مقادیر بسیار ناچیزی از آن وارد گردش خون میگردد، با دوزی که برای بازکردن چروکها به کار میرود، تقریباً هیچ عارضه مهمی ایجاد نمیکند.
البته مثل هر تزریق دیگری تزریق بوتاکس هم ممکن است سوزش و قرمزی خفیفی در محل تزریق ایجاد کند که پس از چند ساعت خودبهخود برطرف میشود. به علاوه ار عوارض بوتاکس می توان گفت که در برخی از افراد پس از تزریق بوتاکس، سردرد یا تهوع خفیف یا علائم سرماخوردگی ایجاد میشود که معمولاً طی ۲ تا ۳ روز بهبود مییابد. هر چند تزریق بوتاکس عارضه جسمی مهمی ایجاد نمیکند، اما تزریق بوتاکس میتواند باعث افتادگی پلک، فقدان جلوه عضلات صورت و ایجاد حالت انجماد در افراد شود.
چه کسانی نباید تزریق بوتاکس انجام دهند؟
سن کمتر از ۱۸ و سن بیشتر از ۷۵ سال نباید تزریق بوتاکس انجام دهند
1. اگر فرد بیماری اختلالات انعقادی داشته باشد نباید تزریق بوتاکس انجام دهد.
2. تزریق بوتاکس برای کسانی که از دارو های ضد انعقاد خون استفاده میکنند ممنوع است.
3. در زمان بارداری نیز بهتر است بوتاکس استفاده نشود.
4. حداق سن برای تزریق بوتاکس ۱۸ و حداکثر سن تزریق بوتاکس ۷۵ سال است.
5. تزریق بوتاکس به افرادی که دارای بیماری اماس، میاستنی گراویس، نفروپاتی و نارسایی کلیه هستند توصیه نمیشود.
6. افراد دارای بیماری های قلبی و عروقی حاد نباید تزریق بوتاکس انجام دهند.
7. ضعف ایمنی یا کسانی که عفونت فعال دارند تزریق بوتاکس ممنوع است.
8. واکسیناسیون در 2 هفته اخیر
9. کسانی که بدون دلیل مشخص مبتلا به بیماری فلج عضلانی هستند بهتر است تزریق بوتاکس انجام ندهند.